Nâbî’de Zâhid ve Vâiz Eleştirisi

Abstract

Klasik Türk Şiiri'nde zâhid ve vâiz eleştirisi, bir gelenek halinde yapılagelmiştir. Osmanlı toplumunun problemli bir çağında gelen Nâbî de bu çizgiyi devam ettirmiş, olumsuz tip olarak " Sahte Seyyid, Zâhid, Sûfî, Şeyh ve Vâiz"i, olumlu tip olarak da "Veli, Rind, Kalender ve Ârif"i göstermiştir. Nâbî'nin belirttiği bu iki tip küme'sinden ilki, dış görünüşe önem verirken, ikincisi eşya ve olayların iç yüzünü ön planda tutar.