A Research on the Relationship Between Performance and Medicine Styles

Abstract

Objective: The behavior and approach of doctors have always been important. In the literature, these behavior styles are often described through doctor-patient relationship. The aim of this study is to go beyond this limitation and to determine practice styles and discover the relationship between these styles and performance. A new model of the style of practice development process is proposed. Material and Methods: The practice style and performance scale developed by the author was used. Scales are applied to specialist physicians, a validity of the scale and discovery of the scales is provided with exploratory factor analysis. The relationship between practice styles and performance is analyzed with correlation and regression. Results: The exploratory factor analysis results shows that the scale items are collected in five dimensions after varimax rotation. These dimensions explain 60,7% of the cumulative variance. Barletta's test was significant (chi-square = 682.945, P <.001) and the KMO value achieved (0.684) provide evidence that data is suitable for factor analysis.The factor loads of the material loaded to resulting factors ranged from 0.420 to 0.917. These values are within acceptable limits. According to the study findings, four types of practice have been described. A positive correlation has been identified between performance and numerical and patient-friendly styles. It was not found any relationship between performance and idealistic and conservative medicine styles. Conclusion: An analysis of medicine styles will contribute to medicine services, evaluation of the performance of the health care business and patient satisfaction.

Amaç: Hekimlerin davranış ve yaklaşım tarzları her zaman önemli olmuştur. Bu davranış stilleri literatürde genellikle hasta hekim ilişkisi üzerinden açıklanmıştır. Bu çalışmanın amacı bu sınırlamanın dışına çıkarak hekimlik stillerini belirlemek ve bu stiller ile performans arasında ilişki kurmaktır. Yeni bir hekimlik stilleri gelişim süreci modellemesi önerilmiştir. Gereç ve Yöntemler: Araştırmada yazar tarafından geliştirilmiş hekimlik stilleri ve performans ölçeği kullanılmıştır. Ölçekler uzman hekimlere uygulanmış, keşfedici faktör analizi ile ölçeklerin geçerliliği ve stillerin keşfi sağlanmıştır. Hekimlik stilleri ile performans ilişkisi korelasyon ve regrasyon ile analiz edilmiştir. Bulgular: Keşfedici faktör ile analiz edilen verilerin rotasyonu varimax yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Ölçeği oluşturan ifadeler beş faktör altında toplanmıştır. Bu faktörlerin toplamı varyansın %60,7’sini açıklamaktadır. Barletta testi (chi-square=682.945, P<,001) ve KMO katsayısı (0,684) ile ölçeğin faktör analizi sonucu geçerlenmiştir. Ölçeğin faktör yükleri 0,420- 0,917arasında değerler almıştır. Çalışma bulgularına göre dört tür hekimlik sitilini gösteren faktörler ve hekimlik işgücü ile kazancı arasında ilişkiyi tanımlayan faktör tanımlanmıştır. Hekimlik stilleri ile performans ilişkisinde ise sayısal hekimlik stili ve hasta dostu hekimlik stilinin performans ile arasında pozitif bir ilişki tespit edilmiştir. İdealist hekimlik stili ve muhafazakâr hekimlik stilleriyle performans arasında ilişkiye rastlanmamıştır. Sonuç: Hekimlik stillerinin analizinin, hekimlik hizmetlerinin sunumuna, hizmet alıcıların memnuniyetine ve sağlık işletmelerinin performansının değerlendirilmesine katkı yapacağı düşünülmektedir.