MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN-İ RÛMÎ'NİN NAFS KAVRAMINA GETİRDİĞİ METAFORİK YAKLAŞIMLAR

Abstract

Nefs kavramı, Mevlânâ'nın tasavvuf anlayışının merkezî noktalarından birini oluşturur. Esasen tasavvuf düşüncesinin oluşumundan günümüze kadar nefs kavramı, tasavvufun önemli tartışma konularından biridir. Mevlânâ da nefs kavramı çerçevesinde farklı yorumlarda bulunmuştur. Nefsin mahiyeti ve nefs terbiyesi onun nefs hakkındaki düşüncesinin temel konu başlıklarıdır. Mevlânâ nefs kavramını değişik bağlamlarda açıklamak üzere metaforlardan yararlanmıştır. Bu makale Mevlânâ'nın nefs hakkında ortaya koyduğu metaforik anlatımları incelemeyi amaç edinmiştir. Bu yönüyle çalışmamız, Mevlânâ'nın eserlerinde kullandığı dilin edebî inceliklerinin daha iyi anlaşılabilmesi ve böylece onun düşüncelerinin daha iyi anlaşılmasına katkı sağlamayı hedeflemektedir.

The concept of nafs (self) constitutes one of the central points of Mevlânâ's understanding of Sufism. Essentially, the idea of nafs has been one of the important topics of discussion since formation of Sufi mysticism to the present. Mevlânâ added to this literature by his own interpretations. His idea of the nafs is based on the concepts of the nature of self and its education. He employed metaphors to explain the concept of nafs in different contexts. This article aims to examine those metaphorical narratives put by Mevlânâ. From this aspect, our work is intended to pave the way for a better understanding of the literary graces of the language applied in the works of Mevlânâ, and thus to contribute to a better understanding of his ideas.