Nermi Uygur’un Yaşam Temelli Felsefe Anlayışı

Abstract

Modern Türk düşüncesini iki döneme ayırır isek bu dönemlerden ilki pozitivist paradigmanın hâkim olduğu cumhuriyetin ilk elli yılıdır. Bu dönemde yapılan felsefi çalışmalar genellikle doğa bilimsel yönteme göre şekillenmiştir. Ayrıca Aydınlanmacı yaklaşımın da popüler olduğu söylenebilir. Bu dönemde verimli eserler meydana getirmiş olan Nermi Uygur ise özellikle Husserl’in fenomenoloji temelli felsefi yaklaşımını benimseyerek farklı bir çığır açmıştır. Uygur’un bu dönemde yaşam temelli bir anlayış ortaya koyması ve her bir yaşam perspektifini felsefi açıdan değerli bulması dikkate değerdir. Bu çalışmada Uygur’un fenomenoloji temelli felsefe yaklaşımının otantik, diyalojik nitelikleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Böylece düşünce geleneğimizde aydınlanmacı, pozitivist paradigmanın yanı sıra farklı seslerin olduğu gösterilmiştir.

The modern Turkish thought is separated into two periods, the first of these is the first five decades of republic in which positivist paradigm was dominant. In general, philosophical studies in that period were formed in terms of scientific method. Moreover, it is possible to say that enlightenment approach was popular in that period. Nermi Uygur, who produced efficient works, marked a new epoch by adopting phenomenology-based philosophical understanding of Husserl. It is remarkable that Uygur presented life-based approach and he attached importance philosophically to perspectives of each life at that time. In this paper, I will try to show that authentic and dialogical quality of Uygur’s phenomenological-based philosophical understanding. In this way, the different opinions will be shown with the exception of enlightenment and positivist paradigm in our thought tradition.