Normatif Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti İlişkisi: İş Tatmininin Düzenleyicilik Etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı normatif bağlılık ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide iş tatmininin düzenleyicilik etkisini incelemektir. Araştırma verileri anket yöntemiyle Adana’da tarım sektöründe faaliyet gösteren bir özel işletmenin çalışanlarından elde edilmiştir. 438 çalışanın katılımıyla veri toplam süreci tamamlanmıştır. Toplanan veriler SPSS 26 paket programı aracılığıyla korelasyon ve regresyon analizlerine tabi tutulmuştur. Analiz sonuçları normatif bağlılık ile işten ayrılma niyeti arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğunu ve iş tatmininin bu ilişkide düzenleyici bir değişken olarak rol oynadığını ortaya koymuştur. Diğer taraftan normatif bağlılığın iş tatmini ile arasında pozitif yönlü ve iş tatmini ise işten ayrılma niyeti arasında ise negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu elde edilen diğer sonuçlardır.

The aim of this study is to examine the moderator effect of job satisfaction in the relationship between normative commitment and turnover intention. The research data was obtained from the employees of a public enterprise operating in the agricultural industry in Adana. 438 employees participated in the research. Correlation and regression analysis were applied by SPSS 26 program. The results of the analysis revealed that there is a negative relationship between normative commitment and intention to quit, and job satisfaction has a moderator effect in this relationship. On the other hand, there is a positive relationship between normative commitment and job satisfaction and a negative relationship between job satisfaction and turnover intention.