Zihinsel Engelli Çocukların Sağlıklı Kardeşlerinin Benlik Saygısı ve Okul Başarısının Belirlenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırma zihinsel engelli çocukların sağlıklı kardeşlerinin benlik saygısı ve okul başarılarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Materyal-Metot: Araştırma tanımlayıcı nitelikte bir çalışmadır. Araştırma kapsamına, İç Anadolu’da bir İl merkezinde bulunan, Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı özel eğitim veren iki okula kayıtlı zihinsel engelli kardeşi olan, 9-17 yaş arası 91 sağlıklı çocuk alınmıştır. Verilerin toplanmasında Tanıtıcı Bilgi Formu, Coopersmith Benlik Saygısı Envanteri Kısa Formu ve sağlıklı kardeşlerin yılsonu okul başarı puanlarını öğrenmek için e-okul sistemi kullanılmıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzdelik dağılım, Mann-Whitney U testi, Kruskall-Wallis test ve Spearman Korelasyon analizleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan zihinsel engelli çocukların sağlıklı kardeşlerinin %42,8’inin 12-14 yaş grubunda ve %57,1’inin kız olduğu, %42,8’inin ikinci düzey ilköğretim sınıflarına devam ettiği belirlenmiştir. Zihinsel engelli çocukların sağlıklı kardeşlerinin benlik saygısı puan ortalaması 59,2±14,9, %60,4’ünün yılsonu okul başarı derecesinin “iyi”, %27,5’nin ise “orta” olduğu belirlenmiştir. Sağlıklı kardeşlerin %33’ü engelli kardeşinden utandığını, %15,4’ü engelli kardeşinden dolayı suçluluk hissettiğini, %48,4’ü ise ailesinin kendisinden daha çok engelli kardeşiyle ilgilendiğini belirtmiştir. Sonuç: Araştırmada sağlıklı kardeşlerin %69,2’sinin orta düzeyde, %27,5’nin ise yüksek düzeyde benlik saygısına sahip olduğu bulunmuştur. Sağlıklı kardeşlerin cinsiyeti, yaşı ve devam ettiği sınıfın benlik saygısı toplam puan ortalamalarını etkilemediği belirlenmiştir (p>0,05). Araştırmada sağlıklı kardeşlerin benlik saygısı ile okul başarı dereceleri arasında ilişki saptanmamıştır.

Objective: This study was conducted in order to determine the self-respect and school success of the healthy siblings of the trainable mentally disabled children. Material-Method: The healthy siblings of 91 mentally disabled children who are getting private training in a city center in Central Anatolia and who have siblings between the ages of 9 and 17 were included in the study. The data of the study was collected by informative data form and Coopersmith Self- Esteem Inventory Short Form. The school grades of the healthy siblings at the end of the year were obtained from e-school system. Descriptive statistics, Mann-Whitney U test, Kruskall-Wallis and Spearman Correlation analysis were used to evaluate the data. Results: It was determined that, of the healthy siblings of the mentally disabled children included in the study, 42.8% were between the ages of 12-14 and 57.1% were female, 42.8% were attending second-level primary school classes. It was found that the self-respect point average of the healthy siblings of the mentally disabled children was 59.2±14.9. The school success level of 60.4% of the healthy siblings at the end of the year was found to be ‘good’, 27.5% were ‘middle’. 33% of the healthy siblings were ashamed of their disabled siblings, 15.4% felt guilty of their disabled siblings, and 48.4% stated that their family was more interested in their disabled siblings. Conclusions: In this study, It was found that healthy siblings of the mentally disabled children 69.2% of them had medium level, 27.5% of them high level of self-respect. It was determined that the sex, age and class of attendance of the healthy siblings did not affect the self-respect point average of the healthy siblings. In this study, no relationship was established between the self-respect of the healthy siblings and their levels of success at school.