Türkçede kullanılan Arapça kelimeler (İstatistiksel ve karşılaştırmalı)

Abstract

Dilsel ödünç alma, dilsel çatışma ve tartışmaların en önde gelenlerinden sayılır. Bu ödünç alma birçok iktisadî, siyasî, coğrafî ve dinî etkenlerden kaynaklanır. Yaşayan dillerin diğer dillerden ödünç almayanı yoktur. Genellikle ödünç aldığı dilin kelime ve cümle yapısıyla beraber ses ve diziliş kurallarına da uyar. Bu çalışma Türkçe'nin Arapça'dan ödünç aldığı kelimeleri tanımayı hedeflemekte. Aynı zamanda delalet, yapı ve ses bakımından meydana gelen değişiklikleri de gözlemlemeyi hedeflemektir. Bu çalışma her iki dilden birini konuşan ile ikinci bir dili öğrenmeye çalışanlarla öğretmenlere yöntem açısından büyük bir faydası olacaktır. Her iki (Arap ve Türk) halkı arasında uygarlık ve kültürel bağları keşfetmeye yardım edecektir. Çalışmamız giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş kısmı, araştırmanın problemleri, hedefleri ve bu konuda daha önce yapılmış çalışmaları içermekte ve araştırmanın metodu ve sınırlarını içermektedir. Birinci bölümde dilsel ödünç alma konusu işlenmiştir. Dilsel ödünç almanın anlamının sınırları ve sebepleri irdelenmiştir. İkinci bölümde Arapça ve Türkçe dilleri arasındaki en önemli farklılıklar işlenmeye çalışılmıştır. Üçüncü bölümde ise Arapçadan Türkçeye geçmiş kelimeler ayrıntıları ile incelenmiştir. Sonuç kısmında elde edilen veriler ve araştırmacının önemli sonuç ve tavsiyeleri verilerek araştırmanın sonunda bir liste halinde sunulmuştur. Araştırmada istatistiksel karşılaştırmalar ve niteleyici metotlar birlikte kullanılmıştır. Bu kelimelerin tamamındaki değişiklikleri gözlemleyerek vermiştir. Anahtar Kelimeler: Ödünç Almak, Arapça Kelimeler, Türkçe Kelimeler

Language borrowing is one of the most prominent manifestations of friction or linguistic conflict that arises as a result of a number of religious, geographical, political and economic factors, You cannot find a language of a nation unless it has lent and borrowed from other languages, and borrowing words are usually subject to the sound, morphological and grammatical systems of the language that has been borrowed from it. The aim of this study is to identify the words borrowed by the Turkish language from Arabic, and to monitor the changes that occurred in them orally, morphologically and metaphorically, as it is of great importance as both curriculum developers, teachers and researchers benefit in teaching either of the two languages to other language speakers. In addition to the discovery, and confirmation of cultural and civilizational interdependence between the Arab and Turkish peoples, this study contains on three chapters and a conclusion: In the preface, the researcher reviewed the problem of the study and its objectives, previous studies, in addition the methodology and its limits of study. The first chapter dealt with the issue of linguistic borrowing, and defined its concept and the factors leading to it and its types. The second chapter presents the most important differences between the Arabic and Turkish languages, and the third chapter presents a detailed analysis of the Turkish words borrowed from Arabic. The study concludes with the most important conclusions and recommendations and an appendix contains on a list of words collected by the researcher. The researcher relied on descriptive, comparative and statistical approaches. The most important results of the study were the extraction of a list of Arabic words in the Turkish language and monitoring of its all changes.