Yoğun Bakım Hemşirelerinin Beyin Ölümü Olgularının Yönetimine İlişkin Bakış Açıları

Abstract

Beyin ölümü, beyin sapı fonksiyonları da dâhil olmak üzere tüm beyin fonksiyonlarının tam ve geri dönüşsüz kaybıdır. Beyin hasarı; kardiyak arrest, solunum arrestine neden olan asfiksi, intrakraniyal vasküler veya neoplastik lezyonlar gibi birçok nedene bağlı ortaya çıkabilir. Sonuç iskemik ve hipoksik beyindir. Günümüzde beyin ölümü tanısı tıbben geriye dönüşümü olmayan bir tablo olarak kabul edilmekte olup, tüm hekimler tarafından bunun tıbbi nedenlerinin bilinip benimsenmiş olması beklenmektedir. Özellikle yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşire ve hekimlerin bu konuda yeterli düzeyde bilgilenmeleri ve böylece tereddütlerinin ortadan kaldırılması gerekmektedir. Bunun olumlu yansıması, organ bağışındaki artış olacaktır. Sağlık profesyoneli olmaları nedeniyle kendilerine gelecek sorulara da yanıt verecek bir grup olarak daha bilgili ve hassas olmaları beklenen bu gruptaki bilgi eksikliklerinin tespit edilmesi beyin ölümü tanısına duyulan güveni artıracak ve organ bağışına yansımaları olumlu düzeyde olacaktır.