1961 ve 1982 ANAYASALARINDA VERGİLEMEDE ÖDEME GÜCÜ İLKESİNE YÖNELİK DÜZENLEMELER
Access
info:eu-repo/semantics/openAccessDate
2018Access
info:eu-repo/semantics/openAccessMetadata
Show full item recordAbstract
Vergi yükünün bireyler arasında adaletli bir şekilde dağıtılmasında temel alınan ilkelerden biri ödeme gücü ilkesidir. Vergilemenin vatandaşların ödeme güçlerine göre olması gerektiği konusunda geniş bir mutabakat söz konusudur. Ödeme gücü ilkesine göre vergi mükellefler arasında vergi ödeyebilme kapasiteleri dikkate alınarak vergilemenin yapılması demektir. Ödeme gücü ilkesi; sahip olduğu en az geçim indirimi, artan oranlı tarife ve ayırma prensibi gibi araçlar sayesinde adaletin sağlanmasında en önemli ilke konumundadır. 1961 Anayasası’nda yer verilen mali güç kavramı ile Türk Vergi Sistemi’ne giren ödeme gücü ilkesi 1982 Anayasası’nda açısından da temel ilke olarak kabul edilmektedir. One of the principles underlying the fair distribution of the tax burden among individuals is the principle of ability to pay. There is a broad consensus that taxation should be based on the ability to pay of citizens. According to the ability to pay principle, the tax should be distributed among the taxpayers taking into consideration their taxable capacities. According to the ability to pay principle, tax should be distributed considering the tax payable capacities among taxpayers. Ability to pay principle is the most important principle to ensure the justice through the instruments it possesses such as minimum living allowance, progressive tax, and the separation principle. Ability to pay principle that enters into the Turkish Tax System with the concept of financial power in the 1961 Constitution, has also accepted as the basic principle in terms of the 1982 Constitution.