Do We Need Friendship in the Workplace? The Theory of Workplace Friendship and Employee Outcomes: The Role of Work Ethics
Access
info:eu-repo/semantics/openAccessDate
2018Access
info:eu-repo/semantics/openAccessMetadata
Show full item recordAbstract
This study builds and tests the models that two types of workplace friendships (friendship with coworkers and friendship with the supervisor) may have a negative influence on employees’ job insecurity and turnover intention. Further, this study assumes that the positive association between workplace friendship with a supervisor and job performance is stronger for employees having a low work ethic than for those with a high work ethic. This study also assumes that the negative relationship between friendship with a supervisor and organizational deviance is stronger for employees who have a low work ethic but not for those with a high work ethic. To test these hypotheses, 313 data samples have been collected from service sector employees. According to the results, two types of workplace friendships (friendship with coworkers and friendship with a supervisor) are negatively related to job insecurity and turnover intention. The results also show that friendship with a supervisor was positively associated with job performance for employees having a low work ethic but not for those with a high work ethic. Furthermore, the results show that friendship with a supervisor was negatively associated with organizational deviance for employees having a low work ethic but not for those with a high work ethic. Surprisingly, the friendship with a supervisor is positively associated with organizational deviance for employees having a high work ethic. Bu çalışma işyerinde arkadaşlıkların (denk durumdaki çalışanlarla arkadaşlık ve yöneticiyle arkadaşlık) iş güvencesizliği ve işten ayrılma niyeti üzerinde negatif etkisinin olabileceği modelini kurmakta ve test etmektedir. Buna ilaveten, bu çalışmada yönetici ile arkadaşlık ile iş performansı arasındaki pozitif yönlü ilişkilerin çalışma etiği düşük olan çalışanlar için geçerli olabileceğini iddia etmiştir. Bu çalışma ayrıca yönetici ile arkadaşlık ile örgütsel sapma davranışı arasındaki negatif ilişkinin çalışma etiği düşük çalışanlar için geçerli olacağını iddia etmektedir. Hipotezleri test etmek için hizmet sektöründe çalışan 313 kişiden toplanan veriler kullanılmıştır. Sonuçlara göre, denk durumdaki çalışanlarla arkadaşlık ve yöneticiyle arkadaşlık ile iş güvencesizliği ve işten ayrılma niyeti arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Sonuçlar, çalışma etiğinin yöneticiyle arkadaşlık ve iş performansı ilişkisinde moderatör bir değişken olduğunu göstermektedir. Çalışma etiği düşük olan çalışanlarda, yöneticiyle arkadaşlık iş performansı ile pozitif yönlü bir ilişki içerisindedir. Sonuçlar, çalışma etiğinin yöneticiyle arkadaşlık ile örgütsel sapma arasındaki ilişkide moderatör bir değişken olduğunu göstermektedir. Sonuçlara göre çalışma etiği düşük olan çalışanlar için, yöneticiyle arkadaşlık örgütsel sapma davranışı ile negatif yönlü bir ilişki içindedir. Beklenmedik bir şekilde, çalışma etiği yüksek olan çalışanlarda yöneticiyle arkadaşlık ile örgütsel sapma davranışı arasında pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur.
Volume
58Issue
1URI
https://doi.org/10.26650/JECS417777https://app.trdizin.gov.tr/makale/TXpFd09ERTJOZz09
https://hdl.handle.net/20.500.12440/5399