Hamidiye Kâğıt Fabrikası Hamidiye Paper Factory

Abstract

Son dınem Osmanlı Devleti’ndeki sanayileşme süreci, güçlü Avrupa rekabeti tarafından teste tabi tutulmuştur. Avrupa ülkeleri ile olan ticaret anlaşmaları, Osmanlı Devleti’ne sanayi gelişimi için uygulanabilecek sınırlı sayıda politika aracı vermektedir. Bu anlaşmalar Osmanlı Devleti’nin, gümrük vergisi oranlarını tek başına yükseltmesini yasaklamaktaydı. Bu özel iktisadi şartların çerçevesinde, Hamidiye Kâğıt Fabrikasının kuruluş ve işleyişi bu makalenin ana konusudur. Bu fabrika Osmanlı Devleti’nde kurulan son kâğıt fabrikasıdır. Fabrikanın kurucusu Serkurena Osman Bey olup, aslında onun ilk fikri bir matbaa kurmaktı. Fakat neredeyse bütün kâğıdın Avrupa’dan ithali, bıyle bir girişimin sürdürülmesinin önünde önemli bir güçlüktür. Bu yüzden öncelikli hedef olarak kendisine, modern bir kâğıt fabrikası kurmayı seçmiştir. Bu amaçla devletle yapılan gırüşmeler neticesinde; yeni fabrikanın kuruluşuyla ilgili, hak ve sorumlulukları gısteren imtiyaz mukavelenamesi imzalanmıştır. Takip eden aşama, sermaye birikimi için bir şirket kurulması olmuştur. Fabrikanın inşa süreci, yedi yıla yaklaşan oldukça uzun bir süre almıştır. 1893 yılında fabrika üretime geçmiştir. Bu fabrikaya Osmanlı Devleti rekabet gücü kazandırabilmek için, resmi kurumlar aracılığıyla talep desteği sağlamıştır. Fakat makine parkını kuran şirketle yaşanan anlaşmazlıklar, fabrikanın 6-7 aydan fazla çalışmasını engellemiştir. II. Meşrutiyet’in ilanı sonrası uzun süre atıl kalan fabrikayı, ùngiliz ortak Edwin Pears yeniden açmak istemiştir. Fabrikanın sorunlu finansal yapısı ve bazı vergi problemleri yüzünden, Osmanlı yetkilileri ile olan müzakereler iki yıldan fazla bir süre almıştır. Sonunda anlaşma sağlansa da, Edwin Pears’ın fabrikayı canlandırma çabası başarısız olmuştur. Patlak veren I. Dünya Savaşı ki, ùngiltere rakip taraftaydı, fabrikanın sonunu hazırlamıştır.

The process of industrialization in late Ottoman State was tested by the strong European competition. The trade agreements with European countries restricted the policy instruments to implement industrial development. These agreements prohibited that the Ottoman State could not raise the custom duty rates on its own. The present article studies the establishment and function of Hamidiye Paper Factory within the framework of this specific economic situation. This factory was the lastly founded paper factory of Ottoman State. Serkurena Osman Bey was the founder of the factory; his initial intention was to set up, a printing press. But there was a great difficulty in front of this venture, because nearly all paper imported from Europe. For this reason, he gave priority to found a modern paper factory. At the end of the interviews with state for this aim, privilege contract was signed which showed rights and responsibilities to found a new factory. Next step became the establishment of a company to accumulate capital. Construction process of the factory lasted approximately seven years. The factory started its operation in 1893. The Ottoman State gave demand support from state offices to this factory, in order to gain competition power. However, the factory was able to operate only 6-7 months, because of experienced disputes with company of machine supplier. After the proclamation of the Second Constitutional Era, English partner Edwin Pears wanted to reopen long time closed factory. His negotiations with the Ottoman authorities took more than two years, due to the problematic financial state of the factory and some taxation problems. Although the consent was finally achieved, Edwin Pears’ intention to revive the factory failed. The outbreak of World War I, in which England involved in the opponent camp, prepared the end of the factory.