Permakültür Örgütsel Ekoloji Bağlamında Değerlendirilebilir Mi? Türkiye Sermaye Piyasasındaki Aracı Kurumlar Üzerine Bir Araştırma!

Abstract

Permakültür, sürekli (permanent), tarım (agriculture) ve kültür (culture) kelimelerinin birleşmesi ile oluşan günümüzde özellikle tarım ve mimari alanda gelişmekte olan bir disiplindir. Aynı zamanda permakültür, doğada mevcut olan örüntülerin tespiti akabinde ise bu örüntüleri kullanarak sürdürülebilirliği sağlayacak tasarımlar ve uygun teknolojinin kullanımı ile de ilgilenmektedir. Bu çalışma da ise buradaki örüntü kavramı, bir şeklin orantılı olarak küçültülmüş veya büyütülmüş modelleriyle inşa edilen örüntüler olarak adlandırılan “fraktal” kavramı ile eşleştirilerek örgütsel ekoloji bağlamında değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Popülasyon ekolojisi kavramına, Darwinci evrim anlayışını temel alan “doğal seleksiyon” ve Lemarkçı evrim anlayışını temel alan “adaptasyon” kuramı çerçevesinde örgütlerin nasıl yaşamlarını sürdürecekleri üzerine çalışmalarda katkıda bulunulduğu saptanmıştır. Permakültür, bu iki anlayış arasında bir noktaya yerleştirmekte olup örgüt-çevre ilişkisini bir örüntü düzlemi ile değerlendirilmektedir. Örgüt kuramlarına, örgütsel ekoloji kuramı bağlamında farklı bir ekolojik disiplin ile katkı yapılacağı düşünülen permakültürün, bu bağlamda nasıl ele alınması gerektiği bu çalışmanın ilk sorusunu oluştururken bilişsel meşruiyet düzeyleri farklı olan örgütsel formların oluşturduğu popülasyonların ve birbirleri ile olan etkileşimleri arasındaki örüntünün kurulma oranları arasındaki ilişkinin nasıl olduğu ise çalışmanın temel araştırma sorusudur. ürkiye sermaye piyasasında faaliyet gösteren aracı kurumların 1986 – 2017 yılları arasındaki popülasyonun yoğunluğu, finansal faaliyetlerin büyüklüğü ve farklı zaman dilimleri bağımsız değişken olarak ele alan ve bağımlı değişken olarak ele alınan kurulma oranlarına olan etkileri görgül olarak fraktal geometri analizi ile test edilmektedir. 1986 – 2005 yılları arasında yapılan analiz sonuçlarına göre banka kökenli olan ve banka kökenli olmayan aracı kurumlar bir arada değerlendirildiğinde 1996, 2001 ve 2002 yıllarına ait kriz dönemlerinde aynı kırılma noktalarına sahip olduğu belirlenmiştir. Banka kökenli olmayan aracı kurumların ise kriz dönemleri hariç 2003 yılında da kırılma noktasına sahip olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın analizi henüz bitmemiş olup 2005- 2017 yılları arasında yapılan hesaplamalar tamamlandıktan sonra geleceğe yönelik öngörülerine de yer verilecektir.